Założenie wkładki wewnątrzmacicznej
Spirale Mirena i Kyleena zwane także wkładkami hormonalnymi to antykoncepcja nowej generacji. Wkładka domaciczna stosowana jest nie tylko w celu zapobiegania ciąży, ale także w celu redukcji krwawień miesiączkowych. Spiralę w jamie macicy umieszcza lekarz. Spirala produkowana jest z tworzywa sztucznego, ma kształt litery T. Do wkładki przymocowywane są specjalne nitki, które służą do założenia wkładki do wnętrz jamy, jak i ułatwiają później jej wyjęcie lub wymianę. Dzięki ich obecności możliwa jest kontrola prawidłowego ułożenia spirali. Wkładkę najlepiej założyć podczas okresu, najlepiej około 3-5 dnia, gdy krwawienie miesiączkowe już nie jest tak obfite, a kanał szyjki macicy nadal drożny. W tym czasie założenie wkładki jest niebolesne, szybsze i łatwiejsze.
Mirena i Kyleena to systemy antykoncepcyjne wydzielające lewonorgestrel [LNG]. System wykazuje miejscowe działanie progestagenowe w jamie macicy. Przy dużym stężeniu lewonorgestrelu w błonie śluzowej macicy zmniejsza się ilość receptorów estrogenowych i progesteronowych. Endometrium staje się względnie niewrażliwe na krążący estradiol i obserwuje się silne działanie antyproliferacyjne. Podczas stosowania systemu obserwuje się zmiany morfologiczne endometrium oraz słabe reakcje miejscowe na ciało obce. Zagęszczenie śluzu szyjkowego zapobiega przedostawaniu się plemników przez kanał szyjki macicy. Środowisko miejscowe w macicy i jajowodach hamuje ruchliwość i czynność plemników, zapobiegając zapłodnieniu. U niektórych kobiet zostaje zahamowana owulacja. Odsetek zawodności (czyli tzw. wskaźnik Pearla) po 1 roku wynosił około 0,2%, a skumulowany odsetek zawodności po 5 latach wynosił około 0,7%. Nie należy zakładać wkładki domacicznej wcześniej niż po upływie 6 tygodni od terminu porodu. Z kolei usunięcie spirali Mireny powinno odbyć się w trakcie trwania krwawienia miesiączkowego. Dopuszczalna jest także wymiana starego systemu terapeutycznego na nowy.
Umieszczenie spirali Mireny jest bezwzględnie przeciwwskazane, gdy kobieta podejrzewa ciążę bądź przeszła wcześniej epizod ciąży pozamacicznej. Nie należy stosować hormonalnej wkładki domacicznej u kobiet, które:
· posiadają zmiany w obrębie macicy, które mogą powodować przemieszczenie wkładki lub złe umiejscowienie np. duże mięśniaki bądź wady wrodzone;
· cierpią na krwawienia z dróg rodnych z nieznanych przyczyn;
· chorują aktualnie na zapalenie przydatków;
· posiadają obniżoną odporność wywołaną chorobami metabolicznymi, np. cukrzycą;
· przebyły choroby serca lub bakteryjne zapalenie mięśnia sercowego;
· borykają się z przerostem błony śluzowej ściany macicy;
· cierpią na choroby wątroby lub nowotwór wątroby.
· Skończyły 65 lat
Najczęstsze skutki uboczne obejmują pojawienie się torbieli jajników, plamienia bądź krwawienia z dróg rodnych, brak miesiączki. Rzadziej mogą pojawić się zaburzenia nastroju, nudności, bóle pleców, ból i tkliwość piersi. Trzeba pamiętać o interakcjach z lekami przeciwpadaczkowymi: karbamazepiną, fenobarbitalem czy fenytoiną oraz z lekami przeciwwirusowymi, np. ryfampicyną, które nasilają metabolizm enzymów wątrobowych.
